Benin - Paalwoningen van Ganvié
Foto: De beklimming van de Pacaya vulkaan (bron: Ronald van der Veer)
Guatemala - Het is nog donker als mijn wekker af loopt. Ik word om zes uur opgehaald bij het hotel om de Pacaya vulkaan te gaan beklimmen. De Pacaya vulkaan is een nog actieve vulkaan in de buurt van de hoofdstad. In mei 2013 is de vulkaan nog geëxplodeerd. Hierbij zijn grote hoeveelheden lavabrokken door de vulkaan uitgespuugd in de omgeving. Ook zijn hier slachtoffers bij gevallen. In het verleden hebben uitbarstingen van de vulkaan geleid tot grote lavastromen rond de vulkaan. Het busje pikt bij verschillende hotels mensen op. Bij het laatste hostel stapt een groep Australiërs in. Zij zijn duidelijk gisteravond doorgezakt. Zij zijn nog aangeschoten. Luidruchtig stappen zij in de bus. Bij een klein cafeetje moet iedereen de bus weer uit. Eventueel kun je koffie bestellen. Het busje gaat nieuwe mensen oppikken. Het is mij allemaal onduidelijk wat er nu precies gebeurt. Als het busje terug is, kan ik weer instappen. Nu blijven de Australiërs achter. Wacht tien minuten wordt hen gezegd. Het busje rijdt naar het busstation. Daar staat een grote chickenbus gereed. Ik stap over in de oude Amerikaanse schoolbus. Leuk om een keertje in zo'n bus te zitten. Ondertussen worden de andere deelnemers ook opgehaald. Met twintig deelnemers rijdt de chickenbus in de richting van Guatemala City. Het is al over achten als ik in de omgeving rond de Pacaya vulkaan kom. Bij de ingang van het park heet Neri mij welkom als gids. In vloeiend Spaans vertelt hij over de tocht op de vulkaan. Ik maak er uit op dat we als groep bijeen moeten lopen. Gelukkig is er een Amerikaan die een vertaling geeft. Bij de ingang van het park bestaat de mogelijkheid om een paard te huren. Tot mijn opluchting nemen de meeste Australiërs een paard. De beesten zien er mager uit. De paarden vertrekken eerst. Luidruchtig hoor ik de groep vertrekken. Ik ga er lopend achteraan. Het pad loopt zig-zagend omhoog. Het eerst stuk loop ik nog niet op de Pacaya vulkaan zelf. Pas als ik hoger kom zie ik de grijze Pacaya vulkaan liggen. De kratertop ligt in de wolken. Beneden mij zie ik gestolde lavastromen in de vallei liggen. Zodra ik bij de vulkaan zelf kom, gaat het pad over in een rotsachtig pad. De lavabrokken waar ik over heen loop zijn van de recente uitbarsting van enkele maanden geleden. Ik loop op een hoogte van 2.300 meter. Een straffe wind waait over de vulkaan. Ik ben blij dat ik een trui aangetrokken heb vanmorgen. De lavabrokken zijn poreus en erg scherp. Voorzichtig loop ik van brok naar brok. Bij een open plek eindigt de tocht. Ik heb hiervandaan uitzicht op de 2.600 meter hoge vulkaan. Neri legt uit dat het niet mogelijk is om naar de krater te klimmen. De randen zijn nog te instabiel en te heet. Ik vol nu al de warmte van de lavabrokken onder mijn schoenen. Neri geeft mij een marshmallow. Ik prik de marshmallow op een stokje en houd de stok boven een hete bron. Binnen de korste keren is de marshmallow heerlijk zacht om te eten.
Betoverend koloniaal Antigua
Guatemala - Antigua heeft in haar historie vele aardbevingen gehad. Bij de grote aardbeving van 1773 is praktisch de hele stad verwoest. Na deze aardbeving is de stad verlaten. Pas vele jaren later zijn inwoners weer teruggekeerd. Veel van de oude koloniale huizen ...
Caribische sfeer in Livingston
Guatemala - Zo'n vijf kilometer voor Livingston wordt de rivier smaller en smaller. De schipper manoeuvreert de boot tussen de eilandjes door. Op de eilanden staan simpele hutjes. Vanuit het dorpje komen kinderen met een kano aangevaren in hoop nog wat souvenirs ...
De Maya-tempels van Tikal
Guatemala - Ik kleed mij aan en pak een kop koffie in het restaurant. Ook pak ik een ontbijtpakketje mee. Roél de gids voor Tikal wacht mij al op bij het restaurant. Om iets over vier uur loop ik met mijn zaklantaarn in mijn hand het park in. Roél schijnt op de ...
