Foto: Rotstekeningen (bron: Ronald van der Veer)
Namibië - Ons volgende doel is Twijfelfontein. De weg is van gravel en op de hobbels schudt de bus flink. Thomas houdt de snelheid er flink in, maar remt (gelukkig) tijdig af voor kuilen. Bij Twijfelfontein ontstaat bij Cheryl enige onduidelijkheid of dit nu de White Lady wandeling is. Dit blijkt niet zo te zijn. Omdat we er nu toch zijn bezoeken we de Twijfelfontein. Ook hier wandelen we met een gids door de prachtige omgeving. We zien de grillige rotsformaties en oude rotstekeningen van de bush-man stam. De stevige gebouwde gids vindt het allemaal maar vermoeiend. Zeker omdat wij de wandeling van driekwartier in een half uur willen doen. Na een flinke klim komen we uit bij de Twijfelfontein. Een waterbron die soms wel water geeft, en soms niet. Vandaar de naam. De bron valt mij qua allure wat tegen. De bron heeft troebel water en veel insecten vliegen rond het water. De wandeling er naar toe is echter prachtig. Terug in de bus rijden we door richting de Brandberg. De hoogste bergketen van Namibië met zwarte rotsen. Deze route is langer dan verwacht. Bij de Brandberg is de wandeling naar de White Lady rotstekeningen. Deze wandeling is één uur heen door de vallei en één uur terug. Thomas doet zijn uiterste best om op tijd bij de Brandberg aan te komen. Zo hard als hij (veilig) kan, stuurt hij de bus over de hobbelige wegen. Ondanks dit komen we pas om half vijf bij de Brandberg aan. Rond zes uur gaat de zon onder. Siegfred de gids is al op weg naar huis als hij ons aan ziet komen rijden. Hij keert terug. Het kantoor is al gesloten, maar hij wil nog wel een rondleiding geven, als we redelijk door kunnen lopen. Met een flinke pas lopen we door de vallei op weg naar de White Lady. 35 minuten later staan we al bij de rotstekening. Normaliter geeft de gids onderweg meer uitleg, maar nu is gekozen om direct door te lopen. Siegfred heeft hierdoor tijd genoeg om uitleg te geven bij de rotstekeningen over het ontstaan. Op de terugweg heeft hij meer tijd om links en rechts uitleg te geven over planten en dieren. Ondertussen wordt het langzaam donkerder. Het laatste stukje lopen we in het schemer.
Duitse sferen in Lüderitz en Swakopmund
Namibië - Wij hoeven nu niet voor negenen op. Rond half tien zitten we aan het ontbijt. Vervolgens wandelen we het stadje Swakopmund in. Het is bijzonder om te zien dat de stad zo compleet is met alle voorzieningen, terwijl enkele honderden meters verder de woestijn ...
Etosha National Park
Namibië - We staan extra vroeg op om bij zonsopgang dieren te spotten bij de waterhole. Om zes uur zitten we met koffie en dekens paraat. Helaas blijkt ook het vroege tijdstip geen sleutel tot succes. Het grote wild blijft uit. De zon komt langzaam op en verlicht ...
Sossusvlei Namibische woestijn
Namibië - We worden om kwart over vijf gewekt. Even later staan we om kwart voor zes voor de ingang van het National Park Sossusvlei. We gaan de uitzonderlijke hoge rode zandduinen bij zonsopgang bekijken. Het is eigenlijk vreemd dat we pas om kwart voor zes toegelaten ...
Zeehonden bij Cape Cross
Namibië - Gelukkig kunnen we vandaag uitslapen tot zeven uur. We vertrekken om half negen. Na het ontbijt en het inpakken rijden we richting Swakopmund. Onderweg bezoeken we Cape Cross. Bij Cape Cross ligt een zeehonden-kolonië van ongeveer 100.000 zeehonden. ...
