Foto: Het centrale plein van Bukhara (bron: Ronald van der Veer)
Oezbekistan - Bukhara is het beste te verkennen door er gewoon door heen te lopen. Het oude centrum is relatief klein. Veel pleinen rond de bazaar zijn omgeven door oude madrasses (koran scholen). Sommige scholen zijn nog steeds in gebruik, anderen zijn ingenomen door toeristenverkopers. Vanaf het hotel wandel ik het plein op. Ik ga een oude madrassa is. De madrassa is volledig gerestaureerd. Als ik binnen kom, word ik direct aangesproken door tapiijtenverkopers. Eigenlijk wel jammer. Ik heb meer oog voor de constructie van het gebouw. Via de overdekte bazaar vol met kraampjes en winkeltjes, kom ik bij een traditioneel theehuis. Ik bestel een thee. Ik krijg de thee met een volle schaal met zoetigheid. Tegenover het theehuis ligt een oud badhuis. Ik loop naar binnen. Voor toeristen is na sluitingstijd de mogelijkheid om te baden en gemasseerd te worden. Het lijkt mij leuker om tussen de locals te baden. Ik maak een afspraak voor een bad en massage in de namiddag. De prijs is wel toeristisch. Het valt mij hier op, maar ook elders in Bukhara, dat er twee prijzen gelden. Een lokale prijs en een prijs voor de toeristen. Voor toegang tot moskeeën en madrasses betalen lokale mensen helemaal niets. De twee madrasses rechts van de bazaar zijn vrij toegankelijk. Ze liggen precies tegenover elkaar. Als ik via de hoofdpoort naa binnen ga, zie ik direct verkopers die mij hoopvol aankijken. Ik ben vooral geïnteresseerd in de bijzondere prayersroom. Tussen de tapijten door bekijk is deze bijzondere ruimte net rechts naast de toegangspoort. Op het centrale plein van Bukhara nader ik de hoge minaret. Van reisvrienden in Nederland heb ik foto’s meegekregen van enkele personen rond het plein. Als ik voor het kraampje sta, herken ik de verkoopster direct van de foto. Zij staat perplex als ik de foto laat zien. Iedereen moet komen kijken. Als dank rijkt ze mij een flesje water aan. Ik koop er een cola bij. Natuurlijk maak ik nog een gezamenlijke foto. Misschien wel voor toekomstige reizigers naar Oezbekistan. De tweede foto is van een kruidenier aan de overzijde. Als ik aan enkele mannen de foto laat zien, word ik direct verderop gewezen. Een jongetje loopt voor mij uit naar de bewuste winkel. De verkoper schiet in de lach bij het zien van de foto. Het is zijn broer, samen met de schoonmaakster. Zijn broer is er nu niet, maar hij kan ieder moment arriveren. De foto gaat van hand tot hand op de veranda voor de winkel. ‘Daar komt hij’, zegt de broer. Ik laat de foto aan de verbaasde jongen zien. Iedereen lacht. Hij reageert dat het toen duidelijk kouder was, gezien de jas en pet. Ik laat de foto achter en geef beide broers een hand.
Betoverend Khiva
Oezbekistan - De oude stad van Khiva wordt omsloten door een 10 meter hoge lemen stadsmuur. Als ik door de west poort loop, staan de souvenirverkopers al klaar om van alles aan mij te slijten. Helaas voor hen ben ik geen koper. Ik ga naar het 12e-eeuwse paleis Kukhna ...
Chorsu bazaar in old Tashkent
Oezbekistan - Ik neem een taxi naar het Plov Center. Plov (of pilaf) is het nationale gerecht van Oezbekistan. Een één-pansgerecht met rijst en lam. In het Plov Center komen Oezbeken om plov te eten voor de lunch. Ik ga aan een tafel zitten en bestel een bord plov. ...
De ruïnes van Timur paleis
Oezbekistan - Shahr-i Sabz. Stad in Oezbekistan, Centraal-Azië, die Timur probeerde zijn hoofdstad te maken in de veertiende eeuw. De stad of dorp vormen een rechthoekige behuizing, omgeven door een muur van ongeveer 4 km in omtrek en op plaatsen tot 5 m dik. De belangrijkste ...
Samarkand Registan plein
Oezbekistan - Als ik bij het Registan plein kom, is het al druk met toeristen. Ik loop het plein op. Direct komt een agent naar mij toegelopen. Ticket, ticket!. Verbaast kijk ik om mij heen. Toeristen moeten een kaartje kopen om het plein op te kunnen lopen. Dit kaartje ...
